Analiza trendów cenowych na rynku stalowym na świecie i przewodnik strategii zakupów w drugim kwartale 2025

W kontekście nierównomiernego odzyskiwania się gospodarki światowej i częstych zmian w politykach handlowych, rynek stali w drugim kwartale 2025 prezentuje złożony i dynamiczny wzorzec. W tym artykule szczegółowo przeanalizujemy bieżące trendy cenowe, czynniki wpływające oraz przyszłe tendencje na rynku stali na świecie, a także zapewniamy praktyczne rekomendacje dotyczące strategii zakupów dla różnych typów firm. Od szoków wynikających z polityki cła, przez zmiany w wzorach podaży i popytu, po wahania kosztów surowców i różnicowanie rynków regionalnych, comprehensively interpretujemy obecną sytuację i przyszłość rynku stali, aby pomóc decydentom w zakupach wykorzystać szanse i unikać ryzyk w trudnym środowisku rynkowym.

Przegląd obecnego stanu światowego rynku stali
W drugim kwartale 2025 roku światowy rynek stali kontynuował zmienne spadkowe trendy od początku roku, prezentując typowe cechy „słabej rzeczywistości i słabych oczekiwań”. Zgodnie z najnowszymi danymi rynkowymi, od połowy maja ceny na głównych światowych rynkach stali ogólnie spadły, przy czym ceny surowca blach gorączkowo walcowanych (HRC) w Chinach, Stanach Zjednoczonych, Niemczech i Indiach spadły odpowiednio o 2%, 3%, 4% i 1%. Ten jednoczesny spadek odbija powszechną słabość globalnego popytu na stal, zwłaszcza w tradycyjnym przemyśle produkcyjnym i budowlanym.

Istnieją oczywiste regionalne różnice w cenach. Jako największy na świecie producent i konsument stali, chińskie ceny surowca spadły do okolic liczby całkowitej 3000 yuanów/tona, a nie ma widocznych znaków zatrzymania tego spadku. Rynkowe zaczęto nawet omawiać, czy cena spadnie dalej do 2800 yuanów/tona. W przeciwieństwie do tego, mimo że cena stali na rynku indyjskim również spadła, pozostaje ona wyższa niż poziom równowagi importowej, co świadczy o pewnej odporności cenowej. Rynek europejski został dotknięty przez wysokie koszty energii i słabą popyt, a spadek cen jest szczególnie znaczący.

Z perspektywy struktury produktowej, różne gatunki stali mają zróżnicowane właściwości. Stal konstrukcyjna (długoże produkty) ma relatywnie silniejszy trend niż produkty blachowe dzięki wsparciu polityki infrastrukturalnej i sezonowym czynnikom. Rynek blachowy jest znacznie wpływowany przez wahania popytu w przemyśle produkcyjnym, takim jak samochody czy elektronika spożywcza, oraz zmiany w polityce eksportowej. Zasługuje na uwagę, że produkty blachowe, takie jak cieplonaciągłe wałki, napotykają ciśnienie podatków antydumpingowych na rynkach południowoazjatyckich, takich jak Wietnam, gdzie stawki podatkowe mogą sięgać 19,38%-27,83%, co bezpośrednio wpływa na około 8% eksportu stali Chin.

Dynamika zapasów wskazuje, że rynek jest ostrożny. Na końcu pierwszej kwartały, mimo że zapasy wewnętrzne chińskich przedsiębiorstw produkujących stal zmniejszyły się w porównaniu do poprzedniego kwartału, pozostawały one na wysokim poziomie w porównaniu rok temu, a ciśnienie socjalnych zapasów nie powinno być lekceważone. Handlowcy powszechnie przyjęli strategię „niskie zapasy i szybka rotacja”, co odbija ostrożne nastawienie branży wobec krótkoterminowego odzyskania gospodarczego. Ta zmiana struktury zapasów zwiększyła niezgodność między podażą a popytem między hutniami stali a ostatecznymi użytkownikami, czyniąc mechanizm przekazywania cen bardziej skomplikowanym.

Z perspektywy rozkładu zysków w łańcuchu przemysłowym, łączny zysk chińskiego przemysłu smelterii i wałkowania metali nieżelaznych w pierwszym kwartale 2025 roku wyniósł 7,51 miliarda yuanów, co oznacza przejście od strat do zysku w porównaniu rok temu. Marginesy zysku w ogniwach dystrybucyjnym i wstępnego przetwarzania były jednak ekstremalnie niskie, a zyski różnych ogniw rynkowych były mocno różnicowane. Ta różnicowanie pokazuje, że w obecnym środowisku rynkowym duże spółki staliowe z kompletną strukturą łańcucha przemysłowego mają względnie silną odporność na ryzyko, podczas gdy pośrednicy handlowi borykają się z większymi ciśnieniami operacyjnymi.

Analiza podstawowych czynników wpływających na ceny
Wpływ polityki celnej stał się najważniejszym zmiennym wpływającym na rynek stali w 2025 roku. Po tym jak Stany Zjednoczone nałożyły 25% cło na produkty stalowe i aluminium z mojego kraju w lutym, Wietnam, Korea Południowa i inne państwa kolejno rozpoczęły badania antydumpingowe dotyczące chińskiej stali, a globalne środowisko handlowe znacząco się pogorszyło13. Mimo że eksport stali z Chin wciąż rośnie rok-rokowo o 8,2% w okresie styczeń-kwiecień, osiągając 37,891 miliona ton, to było głównie wynikiem efektu „szybkiego eksportu” oraz 90-dniowego „złotego okresu buforującego” uzyskanego przez 75 krajów, w tym Wietnam1. Ze względu na wprowadzenie takich polityk jak groźba Stanów Zjednoczonych nakładania 50% cła na produkty Unii Europejskiej i 25% cła na produkty Apple w maju, globalne napięcia handlowe jeszcze wzrosły, rzucając cień na eksport stali w drugiej połowie roku1. Zasługuje na szczególną uwagę fakt, że tymczasowe cła antydumpingowe Wietnamu na chińskie płyty gorącokujne wszedł w życie 8 marca, przy stawce od 19,38% do 27,83%, co bezpośrednio wpłynęło na chiński roczny eksport płyt gorącokujnych w wysokości około 8,14 miliona ton3.

Zmiany w podstawach podaży i popytu nie powinny być ignorowane. Z boku podaży, mimo częstych wiadomości o politykach redukcji surowej stali na rynku, produkcja surowej stali w Chinach w okresie styczeń-kwiecień 2025 osiągnęła nadal 345,351 miliona ton, co stanowi wzrost o 1,68 miliona ton w porównaniu rok do roku. Jeśli uwzględni się plotki o redukcji o 50 milionów ton w ciągu całego roku, od czerwca do grudnia należałoby zmniejszyć produkcję o 51,68 miliona ton, co jest trudne do zrealizowania. Strona popytu prezentuje obraz "słaby wewnętrznie i martwy zewnętrznie": nowe powierzchnie uruchomione w krajowej nieruchomości w styczniu i lutym zmniejszyły się o 29,6% w porównaniu rok do roku, co jest najniższą wartością w ciągu ostatnich pięciu lat; chociaż inwestycje w infrastrukturę wzrosły o 9,95% w porównaniu rok do roku, tempo wzrostu bez uwzględnienia elektrowni wynosiło tylko 5,6%, co miało ograniczony wpływ na popyt na stal. Popyt zagraniczny jest również wpływowany przez polityki celne i zwolnienie gospodarcze, a perspektywa nie jest optymistyczna.

Spadek w kosztach surowców jestważnym czynnikiem napędzającym ceny stali w dół. Obecnie zapasy węgla kamiennego w 523 kopalniach wynoszą około 6 milionów ton, co jest 1-2 razy więcej niż w ostatnich latach. Tonacja polityki "zapewnienia dostaw" w przemyśle węglowym oznacza, że prawdopodobieństwo ograniczeń produkcji jest niskie. Ceny węgla koksowniczego kontynuują spadki do nowych minimum, a rudzie żelaza są również pod presją z powodu oczekiwań co do wzrostu przewozów i przywozów. Wczoraj przełamały one mały zakres wahania i sezonowy trend wskazuje na dalszy spadek. Dane z maja wykazały, że cena wysokiej jakości twardego węgla koksowniczego spadła o 5% w porównaniu do poprzedniego kwartalu, a cena morskich rud żelaza spadła o 8-9%. Ogólny spadek cen surowców oferuje dodatkowe miejsce do manewru dla cen stali, ale jednocześnie obciąża zyski kopalń i przedsiębiorstw koksowniczych.

Wpływ polityk makroekonomicznych staje się coraz bardziej widoczny. W kraju kontynuuje się realizacja polityki "stabilizacji wzrostu", a działania takie jak odnowa miast i przyspieszone emisje obligacji specjalnych mogą mieć marginalny wpływ na popyt na stal. Jednakże, przekazanie efektów politycznych na popyt na stal zajmie czas. Od stycznia do kwietnia fundusze dysponowane przez deweloperów nieruchomości spadły o 4,1% w porównaniu rok temu, co ograniczyło odzyskanie nowych budownictwa. Na arenie międzynarodowej, oczekiwania dotyczące obniżek stóp procentowych przez Federalny Komitet Rynku Otwartego osłabły, a dolar amerykański utrzymywał silny trend, co pogarszało presję wyjścia kapitału z rynków rozwijających się i pośrednio wpływało na popyt na stal w tych regionach.

Sezonowe czynniki są oczywiste w drugim kwartale. Tradycyjnie, drugi kwartal to sezon szczytu budowlanego w półkuli północnej. W środku i końcu kwietnia place budowlane zwykle wznowią prace w skoncentrowany sposób, co prowokuje wzrost popytu na materiały budowlane. Jednakże sezonowy wzrost w 2025 roku jest słabszy niż w poprzednich latach. Po maju popyt osłabł ponownie, wykazując cechy „pierwszego wzrostu, a następnie spadku”. To jest ściśle związane z czynnikami strukturalnymi, takimi jak dalszy kryzys w nieruchomościach i niski poziom finansowania infrastruktury.